Do prowadzenia księgowości uproszczonej uprzywilejowane zostały spółki jawne i cywilne osób fizycznych, a także spółki partnerskie, których dochód za ubiegły rok obrotowy nie przekroczył równowartości 2 000 000 euro wyrażonej w złotówkach.
Mowa tutaj o przywileju, ponieważ w przeciwieństwie do księgowości pełnej, księgowość uproszczona umożliwia przedsiębiorcy na samodzielne wykonywanie niezbędnych rozliczeń, a więc ogranicza koszty związane z etatowym zatrudnieniem księgowego bądź też wynajęciem biura rachunkowego.
Księgowość uproszczoną stanowią podstawowe zasady dotyczące gromadzenia danych finansowych przez przedsiębiorstwo, a następnie ustalanie jego zobowiązań podatkowych.
Istnieją trzy formy księgowości uproszczonej:
1. Karta podatkowa – dotyczy wyłącznie nielicznej grupy przedsiębiorców. Polega na regulowaniu co miesiąc stałej stawki, której wysokość zależna jest od rodzaju prowadzonej działalności, ilości zatrudnianych pracowników, a także wielkości miejscowości, w której prowadzona jest działalność. Od 2022 roku przedsiębiorcy nie mogą wybrać już tej formy opodatkowania.
2. Ryczałt ewidencjonowany – polega na obliczaniu podatku od wysokości osiągniętych w danym roku przychodów. Jego stawki są stosunkowo niskie jednak pomijana jest tutaj kwestia poniesionych kosztów.
3. Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów – rejestruje się w niej zyski oraz ponoszone koszty, a następnie się je sumuje. Na podstawie osiągniętego w ten sposób wyniku wylicza się należności podatkowe.